มาจะกล่าวบทไปถึงรายการเรียลลิตี้โชว์ที่ขึ้นอันดับ 1 ในเกาหลีและติดท็อป 10 ของการจัดอันดับทั่วโลกของเน็ตฟลิกซ์ ‘Kian’s Bizarre B&B’ ที่สร้างที่พักจากไอเดียของ ‘คีอัน84’ เว็บตูนนิสต์/ศิลปิน/เอนเตอร์เทนเนอร์ผู้มีจินตนาการสุดยูนีก ทว่าความดิบที่จริงใจของคีอันนี่ละคือประตูทางออกของความหนืดหน่ายของชีวิต
ไปพบกับ ‘Kianesque’ ทัศนคติที่มองเห็นทางออกในทุกสถานการณ์ แม้ชีวิตแบบ ‘Kafkaesque’ จะยมสักเพียงไร
Kafkaesque เมื่อเรากลายเป็นสิ่งแปลกปลอมในชีวิตตนเอง
‘คาฟคาเอสค์’ มีที่มาจากนิยายของ Franz Kafka (ฟรันซ์ คาฟคา) นักเขียนชาวยิวที่มักสร้างตัวละครผู้แปลกแยก เดียวดาย หน่วงในใจตลอดเวลาราวกับเป็นคนนอกในชีวิตตนเองและเป็นพลเมืองชั้นรองในสังคม อันเกิดจากการกดทับของ ‘อำนาจ’ ไม่ว่าจาก ‘พ่อ’ ทั้งพ่อในชีวิตจริงและพ่อในนิยาย สมทบกับระบบราชการที่ยุ่งยากอย่างไร้เหตุผล ฉ้อฉลอย่างไร้ทางเยียวยา และระบบทุนนิยมที่รีดเค้นพลังชีวิตจนหยาดหยดสุดท้าย
ตัวละครของคาฟคาจึงพยายามหลีกหนีความเบาหวิวเหลือทนของชีวิตเหล่านี้ นำไปสู่หนึ่งในบทเปิดเรื่องเล่าที่น่าตื่นตะลึงที่สุดเรื่องหนึ่งของโลก เมื่อตัวละครของคาฟคาตื่นขึ้นมาบนเตียงและพบว่าตนกลายร่างเป็น ‘แมลงยักษ์’ ในนิยายเรื่อง The Metamorphosis
Kianesque ชีวิตมีทางออก…ที่แย่กว่าเสมอ
คีอัน84 คือชื่อในการทำงานของคิมฮีมิน เว็บตูนนิสต์ ศิลปินและหนึ่งในทีมผู้ดำเนินรายการหลักของ I Live Alone วาไรตี้โชว์แนวเฝ้าดูชีวิตคนดัง ซึ่งเป็นรายการแจ้งเกิดที่เปิดโอกาสให้ผู้ชมได้เฝ้าดูชายคนหนึ่งกินข้าวเสร็จแล้วง่วงจัด จึงเดินไปหาที่นอนบนพื้นตามซอกตึก ซักผ้าขี้ริ้วรวมกับเสื้อผ้า มีโต๊ะแต่นั่งพื้นกินข้าว กินชาบูแบบใส่ผักทั้งต้น
จิน BTS ลองใช้ชีวิตแบบคีอัน เป็น Food Koma ก็นอนซอกตึกไปเลยสิ
คีอันคนเดียวกันนี้ยังใส่ชุดเดียว 10 วันโดยอาบน้ำทั้งที่ใส่เสื้อผ้าเพื่อจะซักผ้าไปด้วย แล้วใส่เสื้อผ้าที่เพิ่งซักทั้งยังเปียกอยู่ เพราะเดี๋ยวก็แห้งอยู่ดีในรายการ Kian’s Bizarre B&B
หรือสงสัยว่าแม่น้ำแอมะซอนรสชาติอย่างไรก็เลยวักน้ำเข้าปากลองชิมทันทีไม่มีกลัวเชื้อโรคใน Adventure by Accident รายการท่องเที่ยวสไตล์คีอันที่ไม่เคยวางแผนและออกนอกเส้นทางเสมอที่มาถึงซีซัน 4 แล้ว
Kianesque (คีอันเอสค์) จึงหมายถึงทัศนคติที่มองเห็นทุ่งกว้างหลังกำแพงเสมอ ถ้าไม่มีบันได จงปีนข้ามไป ถ้าปีนเองไม่ไหว จงไปตามเพื่อนมา
Kian’s Bizaare B&B
ที่นี่คือที่พักบนแพกลางทะเล จึงเดินทางเข้าถึงและออกด้วยเรือเท่านั้น ซ้ำยังมองหาทางเข้าไม่เจอ เพราะต้องไต่ผนัง (เหมือนนักปีนผา) ขึ้นไปสู่ประตูทางเข้าบนชั้น 2 รูดเสาลงไปกินข้าว(ด้วยมือ) ในครัวชั้นล่างที่มีจิน BTS ผู้รับบทผู้จัดการที่พักคอยปรุงเมนูสุดอร่อย แล้วต้องปีนเสาขึ้นมาไหลตัวตามสไลเดอร์ลงไปเข้าห้องน้ำข้างนอก ถ้าง่วงก็ต้องปีนออกไปเอนกายบนเตียงที่แขวนตามผนังด้านนอก ซึ่งจะได้นอนดูดาวชัดๆ แต่ถ้าฝนตกก็ไม่มีอะไรคุ้มกะลาหัวกันล่ะ
นี่โรงแรมหรือค่ายฝึกนักไตรกีฬา! ทว่าคีอันไม่ได้ออกแบบมั่วๆ เขาตั้งใจออกแบบทุกพื้นที่ให้แขกต้องร่วมกันฟันฝ่าไปด้วยกัน เช่น แขก 1 ต้องคอยดูเชือกปีนผาให้แขก 2 เข้าไปในที่พักได้ แขก 3,4 ต้องคอยดันเท้าแขก 5 ให้ปีนเสาจากครัวขึ้นไปชั้นบน และแขกทุกคนต้องคอยเตือนกันและกันว่าให้คาดเข็มขัดนิรภัยกันกลิ้งตกจากเตียง (ซึ่งเท่ากับตกตึก 2 ชั้น) หรือคอยปลุกกันให้ตื่นถ้าคืนไหนฝนตก
คีอันต่างจากระบบราชการตรงที่เขารู้สึกผิดเป็นจนไปแอบร้องไห้ที่ทำให้ทุกคนลำบาก แต่จิน BTS ย้ำเตือนว่า ที่พักสบายๆ หาที่ไหนก็ได้ แต่ที่พักสไตล์คีอันมีที่นี่ที่เดียวเท่านั้น
แม้จะลำบากไปหมดแค่จะกินจะนอน แต่กลายเป็นว่าแขกทุกคนรู้สึกราวกับละทิ้งแบบแผนชีวิตเดิมๆ ที่รู้จัก แล้วก้าวมาอยู่ในโลกของคีอันและใช้ชีวิตสไตล์คีอัน ที่ซึ่งไม่มีสักวินาทีให้รู้สึกเดียวดาย เพราะคุณจะหิวตายหรือฉี่ราดแน่ถ้าไม่สะกิดให้เพื่อนช่วย
“ที่นี่เหมือนอยู่ในความฝัน” แขกทุกคนรู้สึกตรงกันขณะนั่งล้อมวงเปิดใจกันใต้แสงดาว “เป็นฝันที่ไม่อยากตื่นเลย”
แม้คีอันเอสค์อาจนำพาเขาและเราไปเจอถนนลูกรังบ้าง แต่ก็เพราะคีอันเอสค์อีกเช่นกันที่ขบขันได้ในความบัดซบ ซึ่งพอจะสลายความรู้สึกแปลกแยกที่เราถูกทำให้รู้สึกไปได้บ้าง
อย่างน้อยก็มากพอจะไม่ทำให้เช้าวันทำงาน เราไม่อยากกลายร่างเป็นแมลง.
