เมย์-รัชนก อินทนนท์ สร้างปรากฏการณ์ที่ทำให้ผู้คนในทุกเจเนอเรชั่นหันมาสนใจวงการลูกขนไก่เพิ่มมากขึ้น เธอปะติดปะต่อจิกซอว์ชีวิตของตัวเองได้อย่างใจ แต่กว่าจะสมบูรณ์จนเป็นภาพใหญ่ที่ใครๆ ยกย่องนั้น…ไม่มีคำว่าง่าย
ELLE: จากเด็กที่วิ่งเล่นในโรงงานทำขนมบ้านทองหยอดตอนอายุ 6 ขวบ และได้จับไม้แบดครั้งแรก จนถึงได้ชื่อว่าเป็นอดีตหญิงเดี่ยวมือหนึ่งของโลกปี 2559 อะไรคืออุปสรรคที่ต้องเผชิญกว่าจะประสบความสำเร็จในทุกวันนี้
“ทีแรกเมย์ไม่คิดว่าตัวเองจะมีโอกาสได้เป็นนักกีฬาทีมชาติ มองว่าเพราะโชคชะตาที่ทำให้ได้พบผู้ใหญ่ใจดี มุ่งมั่นในการผลักดันนักกีฬาโดยไม่หวังผลตอบแทน ทำให้เมย์ไม่ต้องกังวลเรื่องอุปกรณ์ ได้โฟกัสอยู่แต่ในการเริ่มเล่นแบดมินตัน ครอบครัวเมย์เองอาจจะไม่ได้มีกำลังมากพอในการซื้ออุปกรณ์กีฬาให้เล่น แล้วตัวเมย์เองก็ไม่ได้มีพื้นฐานมาจากการที่มีพ่อแม่เล่นกีฬาแบดมินตัน มองเพียงแค่ว่ามันสนุกดีเวลาที่ได้เล่นอะไรสักอย่าง”
“แต่เชื่อไหมคะว่าจากวันนั้นที่มันทำให้เราสนุก ผลพลอยได้คือมีพัฒนาการในกีฬาประเภทนี้อย่างสวยงาม กลายเป็นการฝึกฝนโดยไม่ได้ตั้งใจเพื่อเป็นนักกีฬาอาชีพ จากเล่นแค่ใช้เวลาให้เป็นประโยชน์และไม่รบกวนพ่อแม่ในขณะทำขนมหวาน เมย์ก็ฝึกจากตอนนั้นมาเรื่อยๆ จนมีวันที่ประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง ได้รางวัลจากการแข่งขัน ได้เงินมาซื้อขนมกินจะได้ไม่รบกวนเงินพ่อแม่ อาจจะไม่เยอะมากแต่มันคือคุณค่าทางจิตใจสำหรับเมย์ เพราะการขอเงินพ่อแม่มันได้แค่จำกัด”
“และทุกครั้งที่เมย์ได้เงินรางวัลก็จะใช้นิดเดียว ส่วนที่เหลือเก็บเข้าธนาคาร อาจจะมีเหนื่อยบ้างแต่มันคือความท้าทายสำหรับตัวเมย์เอง เมย์ตั้งใจฝึกซ้อมอย่างหนักเพื่อให้ได้รางวัล เวลาแพ้ก็ไม่ย่อท้อ ทำให้พื้นฐานเมย์มีความอดทน มีความเข้มแข็ง ต้องพยายามฝึกฝนทำอะไรด้วยตัวเองตั้งแต่เด็ก เพราะว่าเวลาที่ต้องไปแข่งขันต่างจังหวัดหรือต่างประทศเมย์ต้องทำด้วยตัวเองก่อน อะไรที่ขาดเหลือจะมีผู้ใหญ่คอยช่วยเหลือ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ได้เจอเรื่องราวมากมาย ได้ผ่านการฝึกซ้อมที่ยากขึ้นเรื่อยๆ จากแข่งระดับเยาวชนสู่การเล่นเป็นอาชีพ บางครั้งเหนื่อยจนอยากยอมแพ้ เครียดจนอยากจะพอกับการเล่นแบดมินตัน จนเมย์เริ่มปรับตัวเองให้เข้าใจในการเล่นกีฬามากขึ้น ไม่ได้มองว่าทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะโชคชะตาอย่างเดียวอีกต่อไป เราเลือกที่จะทำมันได้ หลังจากนั้นเมย์ก็ประสบความเร็จมาเรื่อยๆ จนได้ขึ้นเป็นมือ 1 ของโลก เพราะเป็นจังหวะที่ตัวเราเองทำผลงานดีอย่างต่อเนื่อง ณ ตอนนั้น”
ELLE: เมื่อพูดถึงชื่อเมย์-รัชนก อินทนนท์ ถ้าหากไม่ใช่คนที่ห่างอินเทอร์เน็ตมากเกินไป คงต้องรู้จักแน่นอน ตัวเมย์เองเคยเช็กกระแสของตัวเองทางโลกออนไลน์หรือไม่ แล้วฟีดแบ็กที่ได้รับเป็นอย่างไรบ้าง
“ถ้าพูดถึงเมย์ คนส่วนใหญ่ก็เหมือนจะมาดูกีฬาแบดมินตันเพิ่มมากขึ้นนะคะ หลังจากพี่แมน (บุญศักดิ์ พลสนะ) ที่ทำให้คนไทยหันมาสนใจก่อนหน้านี้ จากผลการเล่นตั้งแต่ระดับเยาวชนสู่ระดับโลก ซึ่งมีฟีดแบ็กค่อนข้างโอเค ทำให้มีฐานแฟนคลับทั้งในและต่างประเทศเพิ่มขึ้นทันตา แต่บางช่วงที่แพ้ก็อาจจะเจอข้อความที่ทำให้รู้สึกไม่ค่อยโอเคเท่าไร โชคดีที่เมย์พยายามมองในแง่บวกมากกว่าแง่ลบ เลยไม่ได้ทำให้เป็นผลกับตัวเอง”
ELLE: เรามักจะเห็นสายตาที่มุ่งมั่นของนักกีฬาหญิงตัวเล็กๆ ที่ชื่อเมย์-รัชนกเสมอในคอร์ตการแข่งขัน เบื้องหลังสมาธิอันเป็นเลิศนั้นคืออะไร
“เบื้องหลังของการมีสมาธิคือการได้เล่นกีฬาที่เรารักและมันทำให้เราใส่ใจ มีความอดทน นอกจากนี้คือการนั่งสมาธิแบบนิ่งๆ อาจจะไม่มากเท่าไร แต่มันทำให้เรามีจิตใจที่สดใส ไม่คิดฟุ้งซ่านเวลาเจอสถานการณ์แย่ๆ รู้สึกแข็งแกร่งขึ้นมาได้”
ELLE: ในฐานะนักกีฬาหญิง อะไรคือข้อจำกัดของตัวเอง
“เมย์มองว่าข้อจำกัดของแต่ละคนก็ต่างกันไป เพราะถ้าทุกคนมีเหมือนกันก็คงเป็นเหมือนกันได้ง่ายๆ สิ่งที่จำกัดของแต่ละคนเกิดจากความใส่ใจ ความมุ่งมั่น หรือความอดทนของแต่ละคนไม่เท่ากัน บางคนเจอปัญหาคล้ายกันแต่อีกคนกลับยอมแพ้ ดังนั้นอย่าตั้งตัวเองให้เหมือนใคร หรือไปเปรียบเทียบกับใคร เพราะว่าถ้าเราอยากจะเก่งเหมือนไอดอลแต่เราไม่ได้มีความตั้งใจเท่าก็จะกลายเป็นแค่ได้ทำแต่ไม่มีประโยชน์ เมย์ไม่ได้มองว่าประเทศอื่นจะเก่งกว่าเรา แต่จะมองในมุมว่าเราสามารถแกร่งเท่ากับเขาไหม แบบที่เขาต้องพบเจอปัญหาอะไรมามากมายกว่าจะมาถึงระดับโลก”
ELLE: สำหรับตัวเมย์เองความเก่งจากการฝึกฝน พรสวรรค์ โชค ต้องใช้อย่างละกี่เปอร์เซ็นต์ (จาก 100%) ถึงจะรวมเป็นตัวเมย์ในทุกวันนี้ได้ และเพราะอะไร
“เมย์เคยมองว่าตัวเองมีโชคจากการได้พบเจอคนที่ดี สังคมที่ดี และมีพรสวรรค์ในการเล่นกีฬาด้วย แต่มันจะประสบความสำเร็จไม่ได้เลยหากไม่ได้ฝึกซ้อม ไม่มีความสำเร็จไหนเกิดขึ้นได้เพราะเราแค่นอนและกิน เราต้องทำอะไรซ้ำๆ ไปๆ มาๆ เบื่อแต่ต้องอดทน เพราะมันคือหน้าที่ที่เราต้องทำ พยายามใส่ใจทุกการซ้อม มันมีอยู่แล้วที่เราจะขี้เกียจ มันเกิดขึ้นได้แต่ถ้าเราหมั่นทำไปเรื่อยๆ สักวันหนึ่งมันจะตอบแทนเราเอง เมย์เองก็ไม่รู้หรอกว่าตัวเองมีพรสวรรค์ด้านกีฬาแบดมินตัน แค่เวลาชอบหรือตั้งใจทำอะไรสักอย่างก็ทำไปได้เรื่อยๆ ส่วนพรแสวงก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคนที่มุ่งมั่นในการเพิ่มส่วนไหน ถ้าเรื่องโชคเมย์ให้แค่ 0.99% ค่ะ บางคนแข่งชนะมามากมายแต่ไม่มีดวงในการคว้าชัยชนะในรายการที่ต้องการ แต่เมย์ก็มีดูสีเสื้อเวลาลงแข่งขันบ้างนะ แต่ก็เชื่ออยู่ในแค่ 0.99% เท่านั้นค่ะ (หัวเราะ)”
ELLE: ถ้ามีโอกาสในการส่งต่อแรงบันดาลใจให้กับนักกีฬาผู้หญิง หรือผู้หญิงที่อยากประสบความสำเร็จบนเส้นทางของตัวเอง เมย์อยากบอกอะไร
“เมย์อยากบอกว่า ‘ล้มแล้วต้องลุก ท้อแล้วอย่าถอย’ นี่เป็นสิ่งที่เตือนใจเมย์มาตั้งแต่เด็ก คอยเตือนตัวเองมาเสมอ ไม่ว่าวันนี้คุณจะเจอปัญหาอะไรก็ตาม อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใครจนตัวเราเองไม่รักตัวเอง หรือถึงขั้นทำร้ายตัวเอง เชื่อเถอะค่ะว่ามีผู้คนอีกมากมายที่ด้อยโอกาสกว่าคุณ จงทำวันนี้ให้ดีเพื่อวันข้างหน้า ดีกว่าคุณมานั่งเสียใจว่าคุณไม่ได้ทำมัน สู้ๆ กันนะคะ”
Cover Photo Courtesy: ratchanokmay